ട്രംപ് വീണ്ടും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടത് ആശങ്കയേറ്റുന്നു

2024ലെ അമേരിക്കൻ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കഴിഞ്ഞതോടെ ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന് വൈറ്റ് ഹൗസിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചുവരാൻ വഴിയൊരുങ്ങിയിരിക്കുകയാണ്. പെന്റഗണിന്റെ അക്രമോത്സുകമായ വിദേശനയത്തെക്കുറിച്ച് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ജനങ്ങൾക്കുള്ള ആശങ്കകൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതാണ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം.

അമേരിക്കൻ ജനതയെ ഗ്രസിച്ചിരിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ ജീവിത പ്രശ്നങ്ങളെല്ലാംതന്നെ -വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന തൊഴിലില്ലായ്മ, പിരിച്ചുവിടലുകൾ, കുറഞ്ഞ വേതനം, വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന കടബാധ്യതകൾ, വിലക്കയറ്റം, താങ്ങാനാകുന്ന ആരോഗ്യപരിപാലന സംവിധാനങ്ങളുടെയും വീടുകളുടെയും അഭാവം, കാലാവസ്ഥാ ദുരന്തങ്ങളുടെ വർദ്ധന, പാവങ്ങൾക്കെതിരെയുള്ള പോലീസ് അതിക്രമങ്ങൾ, വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന കുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍, സാമൂഹ്യജീവിതം താറുമാറാക്കുന്ന സാംസ്കാരിക ജീർണത ഇവയെല്ലാം പിന്നാമ്പുറത്തേയ്ക്ക് തള്ളപ്പെട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. പകരം കൃത്രിമമായി ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത പ്രശ്നങ്ങളെ കുറിച്ചായിരുന്നു കമല ഹാരിസിന്റെയും ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന്റെയും ആസൂത്രിത വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ. ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടി സ്ഥാനാർത്ഥിയായ കമല ഹാരിസിനെ തോൽപ്പിച്ച്, റിപ്പബ്ലിക്കൻ സ്ഥാനാർത്ഥിയായ ഡൊണാൾഡ് ട്രംപ് നാലുവർഷത്തെ ഇടവേളയ്ക്കുശേഷം വീണ്ടും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.

ദ്വികക്ഷി സമ്പ്രദായം

ദീര്‍ഘകാലമായിഅമേരിക്കയിൽ ദ്വികക്ഷി പ്രസിഡൻഷ്യൽ സമ്പ്രദായമാണ് നിലനിൽക്കുന്നത്. അമേരിക്കൻ ജനതയെ ചൂഷണം ചെയ്യുകയും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള രാജ്യങ്ങളെ തങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയവും സാമ്പത്തികവുമായ അധീശത്വത്തിൽ കൊണ്ടുവരാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അമേരിക്കൻ സാമ്രാജ്യത്വത്തിന്റെ വിശ്വസ്ത സേവകരാണ് ഈ രണ്ടുപാർട്ടികളും, റിപ്പബ്ലിക്കൻ പാർട്ടിയും ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടിയും. ഈ രണ്ടുമാനേജർമാരിൽ ആരെ തിരഞ്ഞെടുക്കണമെന്നതുമാത്രമാണ് ജനങ്ങൾക്കുള്ള അവസരം. ഭരണവർഗ്ഗത്തിന്റെ വലിയ പ്രചാരണവും ആസൂത്രിതമായ വാദപ്രതിവാദങ്ങളും ഒക്കെ കാണാം. എന്നാൽ സാധാരണ ജനങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന യാതൊരു വിഷയവും അത്തരം ചർച്ചകളിൽ വരാതിരിക്കാൻ രണ്ടുകൂട്ടരും അസാമാന്യ വിരുതോടെ ശ്രമിക്കും. ജനങ്ങളുടെ ജീവല്‍ പ്രശ്നങ്ങൾ ചർച്ചചെയ്യാനോ, പരിഹരിക്കാനോ അല്ല, മറിച്ച് അതിൽനിന്ന് ശ്രദ്ധ തിരിക്കുക എന്നതാണ് ഈ പ്രചാരണത്തി ന്റെയൊക്കെ പ്രധാന ഉദ്ദേശം. ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലും കാര്യങ്ങൾ വിഭിന്നമല്ല. ഈ കാര്യങ്ങൾ മുൻനിർത്തിവേണം ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന്റെ തിരിച്ചുവരവ് നാം പരിശോധിക്കേണ്ടത്.

ട്രംപിന്റെ ഒന്നാം ഭരണകാലം

യാതൊരു തത്വദീക്ഷയുമില്ലാത്ത, സൂത്രശാലിയായ ബിസിനസ്സുകാരനാണ് ഡൊണാള്‍ഡ് ട്രംപ് എന്നത് ആദ്യം പ്രസിഡണ്ടായിരുന്ന കാലയളവില്‍ (2016-2020) വ്യക്തമായതാണ്. ഒരു റിയാലിറ്റി ടിവി താരമായിരുന്ന അയാൾക്ക് ആളുകളുടെ വികാരങ്ങളെ ഇളക്കിവിടാനും, ജനങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ സാമ്പത്തിക അരക്ഷിതാവസ്ഥയും സങ്കടങ്ങളും മുതലെടുക്കാനും വിരുതനാണ് എന്നതും ഇക്കാലയളവിൽ തെളിഞ്ഞതാണ്. അമേരിക്കയിലെ വെള്ളക്കാരുടെ തൊഴിൽ കവർന്നെടുക്കുന്നത് കുടിയേറിവരുന്നവരാണ് എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് വംശീയ വിദ്വേഷം ഇളക്കിവിടുന്നു. കുടിയേറ്റക്കാരുടെ സാമൂഹ്യസുരക്ഷാ പദ്ധതികൾക്ക് ചെലവഴിക്കുന്ന പണം വെള്ളക്കാരുടേതുതന്നെയാണെന്നുപറഞ്ഞ് ഈ വിദ്വേഷം ആളിക്കത്തിക്കും. മെക്സിക്കൻ കുടിയേറ്റം തടയാനായി യുഎസിനും മെക്സിക്കോയ്ക്കും ഇടയിൽ മെക്സിക്കോയുടെ ചെലവിൽ വലിയൊരു മതിൽ കെട്ടിയുയർത്താൻ ട്രംപ് ശ്രമിച്ചിരുന്നു. രേഖകളില്ലാത്ത കുടിയേറ്റ ക്കാരെല്ലാം നാടുകടത്തപ്പെടേണ്ടവരാണെന്ന് ട്രംപ് ആഹ്വാനം ചെയ്തു. ട്രംപിന്റെ കുടിയേറ്റ വിരുദ്ധ പ്രചാരണത്തിൽ വീണുപോയ ഒരു വിഭാഗം അമേരിക്കൻ പൗരന്മാർ കുടിയേറ്റക്കാരെ വെറുപ്പോടെ കാണാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. കുടിയേറ്റ ക്കാരാണ് തങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ തൊഴിലില്ലായ്മയുണ്ടാക്കുന്നതെന്ന പ്രചാരണത്തിൽ വീണുപോയ അമേരിക്കക്കാർക്ക് ട്രംപിന്റെ വാക്കുകൾ എരിതീയിൽ എണ്ണയൊഴിക്കുന്നതുപോലെയായി.
വിദേശത്തൊഴിലാളികൾക്ക് യുഎസിൽ അവസരം നൽകുന്ന എച്ച്‌വണ്‍ബി വിസയ്ക്കെതിരെയുള്ള ട്രംപിന്റെ പ്രചാരണം ഇന്ത്യാക്കാരടക്കമുള്ള വിദേശികൾക്കെതിരെ വെറുപ്പിന്റെ അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ചു. മുസ്ലീങ്ങളെല്ലാം ഭീകരവാദികളാണെന്നും അവർ യുഎസിൽ കയറുന്നത് നിരോധിക്കണമെന്നും ട്രംപ് പറയും. അമേരിക്കയിലെ വെള്ളക്കാരെ നയിക്കേണ്ടതുണ്ട്, അമേരിക്ക മറ്റുരാജ്യങ്ങൾക്ക് ഇറക്കുമതി ചുങ്കം ഏർപ്പെടുത്തണം എന്നിങ്ങനെ പലതരം വിദ്വേഷ പ്രചാരണങ്ങളാണ് നടത്തുന്നത്. ജനങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന ഒരു വിഷയവും അയാളുടെ പരിഗണനയിലില്ല. നുണകളും അർദ്ധസത്യങ്ങളും നിറഞ്ഞ പ്രചാരണം സമൂഹത്തിന്റെ താഴേക്കിടയിലുള്ള പട്ടിണിയും തൊഴിലില്ലായ്മയുംകൊണ്ട് ഉഴലുന്ന ജനവിഭാഗത്തെ പെട്ടെന്ന് സ്വാധീനിക്കുന്നു. പലസ്തീനിലെ സാധാരണ മനുഷ്യർക്കെതിരെ ഇസ്രയേൽ നടത്തുന്ന വംശീയ ഉന്മൂലനയുദ്ധത്തെ ബൈഡൻ പിന്തുണച്ചതിനും യഥാർത്ഥത്തിൽ വില കൊടുത്തത് അമേരിക്കയിലെ ഈ പാവങ്ങളാണ്. അത്തരം നയങ്ങളോട് അവർക്കുള്ള പ്രതിഷേധംകൂടി ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ പ്രതിഫലിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ട്രംപ് കാലത്തിന്റെ മറ്റൊരു നീക്കിയിരുപ്പ് ജനാധിപത്യ മര്യാദകളോടുള്ള തികഞ്ഞ പുച്ഛമാണ്. 2020ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം അംഗീകരിക്കാൻപോലും ട്രംപ് കൂട്ടാക്കിയിട്ടില്ല. വോട്ടുതട്ടിപ്പിനെക്കുറിച്ചുള്ള ട്രംപിന്റെ അവകാശവാദം സാധാരണക്കാർക്ക് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രക്രിയയിൽ വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ട്രംപിന്റെ രണ്ടാം വരവ് ഉയർത്തുന്ന ആശങ്കകൾ ഇതിനെക്കാളും വലുതാണ്.
ട്രംപിന് പിന്തുണ നൽകിയവരിൽ ഏറ്റവും പ്രമുഖൻ ഇലോൺ മസ്‌കാണ്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ധനികരിലൊരാളും അമേരിക്കയിലെ ടെക്‌നോ കാപ്പിറ്റലിസ്റ്റുകളുടെയും ശതകോടീശ്വരൻമാരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണിയുമാണ് ഇലോൺ മസ്‌ക്. താൻ അധികാരത്തിലേറിയാൽ കോർപ്പറേറ്റ് നികുതി കുറയ്ക്കും എന്ന് ട്രംപ് പറഞ്ഞതാണ് ഇലോൺ മസ്‌കിന്റെ പിന്തുണയ്ക്ക് കാരണം. ട്രംപിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരിൽ വെറും 26പേരുടെ ആകെ സമ്പാദ്യം 146 ബില്യൺ ഡോളറാണ് (ഏകദേശം 1.2ലക്ഷംകോടി രൂപ). ഇവരെല്ലാം കൂടി 160 മില്യൺ ഡോളറാണ് (1400 കോടിരൂപ) സംഭാവന നൽകിയിരിക്കുന്നത്. ഇരുവശത്തേയ്ക്കും മറിയാവുന്ന സ്റ്റേറ്റുകളിൽ വോട്ടർമാരുടെ രജിസ്ട്രേഷൻ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനായി മസ്‌കുതന്നെ ഒരു മില്യൺ ഡോളർ സമ്മാനം പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്നു.
വൻ ബിസിനസ്സുകാരും തങ്ങൾക്കനുകൂലമായി നയരൂപീകരണം നടത്തുന്നതിന് രാഷ്ട്രീയക്കാരെയും നേതാക്കളെയും പണംകൊടുത്ത് കൈയിലാക്കാറുണ്ട് എന്ന് നമുക്കറിയാം. ഇലോൺ മസ്‌ക് ഇവിടെ ഒരുപടികൂടെ കടന്ന്, തന്റെ സമ്പാദ്യവും സ്വാധീനവും ഉപയോഗിച്ച് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നിയമങ്ങളെല്ലാം അട്ടിമറിച്ചുകൊണ്ട്, തന്റെതന്നെ സ്ഥാനാർത്ഥിയെ വിജയിപ്പിച്ചെടുക്കുകയാണ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. പ്രചാരണത്തിനുവേണ്ടി ചെലവഴിച്ച തുകയെല്ലാം അമേരിക്ക കണ്ടതിൽ വച്ചേറ്റവും വംശവെറി നിറഞ്ഞ, സ്ത്രീവിരുദ്ധവും തൊഴിലാളിവിരുദ്ധവുമായ, അപരവിദ്വേഷം വളർത്തുന്ന ഒരു പ്രചാരണത്തിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു. കുടിയേറ്റക്കാരെല്ലാം ബലാത്സംഗികളും ക്രിമിനലുകളുമാണെന്ന് പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന പരസ്യങ്ങൾ അമേരിക്കൻ ജനതയ്ക്കുമേൽ ചൊരിഞ്ഞു.
തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം നിർണയിക്കുന്നതിൽ കമ്പ്യൂട്ടർ അൽഗോരിതങ്ങൾ നിർണായകപങ്കാണ് വഹിച്ചത്. ആളുകൾ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെടാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന സോഷ്യൽ മീഡിയകളായ X(പഴയ ട്വിറ്റർ) ടിക് ടോക്, ഫെയ്സ് ബുക്ക് എന്നിവ ആളുകളെ സ്വാധീനിക്കാനും അവർ എന്ത് കാണുന്നു, എങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നു, ആർക്ക് വോട്ടുചെയ്യുന്നു എന്നുവരെ നിർണയിക്കാൻ കഴിവുള്ള സോഷ്യൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ഉപകരണങ്ങളായി പരിണമിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഏതെങ്കിലും ഒരു പോസ്റ്റ് വൈറലാകുന്നെങ്കിൽ അതിനർത്ഥം കൂടുതൽ ആളുകൾ അത് കാണണമെന്ന് അൽഗോരിതം തീരുമാനിച്ചു എന്നാണ്. രാഷ്ട്രീയ ചർച്ചകളും അതിന്റെ ദിശയും തീരുമാനിക്കുന്ന ഈ അദൃശ്യശക്തികളെക്കുറിച്ച് സോഷ്യൽ മീഡിയ ഉപയോഗിക്കുന്നവർ ബോധവാന്മാരല്ല.
ട്രംപിന്റെ രാഷ്ട്രീയ പ്രചാരണത്തിന്റെ കാതൽത്തന്നെ സ്വത്വരാഷ്ട്രീയമായിരുന്നു. സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഭിന്നതകളെ രാഷ്ട്രീയമായി മുതലെടുക്കുകയാണ് അയാൾ ചെയ്തത്. വംശീയ വിദ്വേഷം വളര്‍ത്താനും സാമൂഹ്യ അസ്ഥിരതയിലേയ്ക്ക് നയിക്കാനും അത് ഇടയാക്കും എന്നതിലും സംശയമില്ല. എന്നുമാത്രവുമല്ല, ഇങ്ങനെ ഗൂഢാലോചനാ സിദ്ധാന്തങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കുകയും തീവ്രവലതുപക്ഷ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ഭാവിയിൽ ഇത്തരം പ്രചാരണങ്ങൾ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഉപയോഗിക്കാൻ കൂടുതൽ അപകടകാരികളായ ഗ്രൂപ്പുകൾക്ക് ധൈര്യം നൽകും.

ഒരേ അജണ്ടയുമായി രണ്ടാം തവണയും വരുമ്പോൾ

വെളുത്ത വർഗ്ഗത്തിന്റെ അപ്രമാദിത്വവും കുടിയേറ്റക്കാർക്ക് എതിരെയുള്ള വിഷം ചീറ്റലും കൈമുതലാക്കി, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തെ പൂർണമായി തള്ളിക്കളഞ്ഞ്, ദേശീയതയുടെ മൂടുപടമണിഞ്ഞ അമേരിക്കൻ അധീശത്വ മനോഭാവവുമായി ട്രംപ് പുനരവതരിക്കുമ്പോൾ അത് എല്ലാത്തരം പിന്തിരിപ്പൻ ശക്തികൾക്കും മൗലികവാദികൾക്കും ചൂഷകർക്കും ഒന്നിക്കാനുള്ള അവസരം കൂടെയാണ്. വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന തൊഴിലില്ലായ്മയും പണപ്പെരുപ്പവും കുടിയേറ്റക്കാരുടെ തലയിൽ കെട്ടിവച്ചുകൊണ്ടും ധനക്കമ്മി മുഴുവൻ ബൈഡന്റെ വിദേശനയം കാരണമെന്ന് ആരോപിച്ചുകൊണ്ടും ട്രംപ്, ആളുകളുടെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിലുള്ള സാമ്പത്തിക അരക്ഷിതാവസ്ഥയെ മുതലെടുക്കുകയായിരുന്നു. സമൂഹത്തിലെ ഭിന്നതകളെ വർദ്ധിപ്പിക്കാനും അത് തനിക്കനുകൂലമാക്കി മാറ്റാനും ട്രംപിന് സാധിച്ചു. ട്രംപിന്റെ രണ്ടാം ഭരണം ഈ പ്രശ്നങ്ങളെല്ലാം രൂക്ഷമാക്കും എന്നതിൽ സംശയം വേണ്ട. ജനാധിപത്യ സ്ഥാപനങ്ങളെ ദുർബലമാക്കിയും സമൂഹത്തിലെ വൈജാത്യങ്ങളെ ശത്രുതയാക്കിമാറ്റിയും ട്രംപ് തന്റെ സ്ഥാനമുറപ്പിക്കും.
ട്രംപിന്റെ ‘അമേരിക്ക ഫസ്റ്റ്’ എന്നത് വെറുമൊരു പ്രചാരണ മുദ്രാവാക്യം മാത്രമല്ല, മുതലാളിത്ത ചൂഷണം തീവ്രമാക്കാനും വംശീയ കലാപങ്ങളിലൂടെയും ഫാസിസത്തിലൂടെയും അധികാരമുറപ്പിക്കാനും ഭരണമുതലാളിവർഗ്ഗത്തിന് നൽകുന്ന സിഗ്നൽ കൂടിയാണത്. ഗർഭഛിദ്രത്തിന് മുകളിൽ കൂടുതൽ ഫെഡറൽ നിയന്ത്രണങ്ങൾ രണ്ടാം ഭരണകാലത്ത് കൊണ്ടുവരാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ട്രംപിന്റെ ഇക്കാര്യത്തിലുള്ള യാഥാസ്ഥിതിക അജണ്ടകൾ സ്ത്രീകൾക്ക് സ്വന്തം ശരീരത്തിലുള്ള അവകാശങ്ങളിന്മേലും തൊഴിലവകാശത്തിനും ആരോഗ്യസംവിധാനങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാനുമുള്ള അവസരങ്ങളിലും കടന്നുകയറും.

അമേരിക്ക ഫസ്റ്റ്: സങ്കുചിത ദേശഭക്തി ആളിക്കത്തിക്കാനുള്ള ശ്രമം

‘അമേരിക്ക ഫസ്റ്റ്’ എന്ന പരസ്യവാക്യം ട്രംപിന്റെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യങ്ങൾ തുറന്നു കാണിക്കുന്നുണ്ട്. രാജ്യത്തിനകത്ത് നിയന്ത്രണങ്ങളില്ലാത്ത മുതലാളിത്ത ചൂഷണവും പുറത്ത് അതിരുകളില്ലാത്ത സാമ്രാജ്യത്വ അധിനിവേശവും. അമേരിക്കൻ സമൂഹത്തെ പലതായി വിഭജിക്കുന്ന വർഗ്ഗ വ്യത്യാസങ്ങൾ മറച്ചുപിടിക്കാൻകൂടെയാണ് ഈ ദേശീയതാവായാടിത്തം. ഇത് തൊഴിലാളികളെ തൊഴിലാളികൾക്കെതിരെ തിരിക്കുന്നു. സ്ഥിരതാമസക്കാരെ കുടിയേറ്റ ക്കാർക്കെതിരെ, വെള്ളക്കാരെ കറുത്തവനും തവിട്ടുനിറക്കാര്‍ക്കുമെതിരെ തിരിക്കുന്നു. അതേസമയം ഒരുപിടിവരുന്ന ഭരണവർഗ്ഗത്തിന്റെ ചൂഷണം യാതൊരു തടസ്സവുമില്ലാതെ തുടരാൻ അനുവദിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇന്ത്യയിൽ മോദിയുടെ ‘മേക്ക് ഇൻ ഇന്ത്യ’ എന്ന പരസ്യത്തിന് സമാനമാണ് ട്രംപിന്റെ ‘അമേരിക്ക ഫസ്റ്റ്.’ എങ്ങനെയെങ്കിലും ദേശീയതാഭ്രാന്ത് ഇളക്കിവിട്ട് ജനങ്ങളെ വിഡ്ഢികളാക്കാനുള്ള ഭരണമുതലാളിവർഗ്ഗത്തിന്റെ കൈവിട്ട കളി. വ്യവസ്ഥാപിതമായ അസമത്വവും യഥാർത്ഥ വേതനത്തിൽവന്ന ഇടിവും പരിഹരിക്കുന്നതിനുപകരം അത് കുടിയേറ്റക്കാരിലും ന്യൂനപക്ഷങ്ങളിലും ഇടതുപക്ഷ പ്രക്ഷോഭകാരികളിലും കുറ്റം ചാർത്തുന്നു. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതുവഴി സമൂഹത്തിൽ ഭയത്തിന്റെയും പരസ്പരവിദ്വേഷത്തിന്റെയും വിത്തുകൾ വിതക്കുന്നു. ഫാസിസത്തിന്റെ ജീവരക്തമാണ് ഇത് രണ്ടും.

ഫാസിസം മുതലാളിത്തത്തിന് അനിവാര്യം

ഫാസിസം മുതലാളിത്ത പ്രതിസന്ധിയുടെ ആവിഷ്ക്കാരമാണ്. മുതലാളിത്തത്തിന്റെ പരമ്പരാഗതമായ പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യത്തിലൂടെ തങ്ങളുടെ അധീശത്വം തുടരാൻ സാധിക്കാത്ത ഘട്ടത്തിൽ വരാനിരിക്കുന്ന വിപ്ലവത്തിന് തടയിടാനും തങ്ങളുടെ മേധാവിത്വം തുടരാനുമായി അത് ഫാസിസത്തിൽ അഭയം തേടുന്നു. എതിരഭിപ്രായങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ഏത് മാർഗ്ഗമുപയോഗിക്കാനും അതിന് മടിയില്ല. പോലീസിനെ കൂടുതൽ അക്രമണോത്സുകമാക്കിയും ‘ബ്ലാക് ലിവ്സ് മാറ്റർ’ പോലുള്ള പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ പൈശാചികവത്ക്കരിച്ചും 2021ൽ കാപിറ്റോൾ ഹില്ലിൽ കണ്ടതുപോലെ തുറന്ന ഏറ്റുമുട്ടലിന് തയ്യാറായും തനിക്ക് ഏതറ്റംവരെയും പോകാൻ സാധിക്കുമെന്ന് ട്രംപ് തെളിയിച്ചതാണ്.
ട്രംപിന്റെ രണ്ടാം വരവ് ഇതിന്റെയെല്ലാം കൂടുതൽ തീവ്രമായ മുഖമായിരിക്കും. തന്നോട് കൂറില്ലാത്തവരെയെല്ലാം ഫെഡറൽ ബ്യൂറോക്രസിയിൽനിന്ന് നീക്കം ചെയ്യുെമന്നും എക്സിക്യൂട്ടീവിനെ ശക്തിപ്പെടുത്തുമെന്നും രാഷ്ട്രീയ എതിരാളികൾക്കും ന്യൂനപക്ഷങ്ങൾക്കും എതിരായുള്ള നടപടികളെ ഔദ്യോഗികമാക്കുമെന്നും തന്റെ പ്രചാരണത്തിൽത്തന്നെ ട്രംപ് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അയാളുടെ ലക്ഷ്യം വളരെ വ്യക്തമാണ്, മുതലാളിവർഗ്ഗത്തിന്റെ സമ്പൂർ ണ ആധിപത്യത്തിന് തടസ്സം നിൽക്കുന്ന അവശേഷിക്കുന്ന ജനാധിപത്യ സംവിധാനങ്ങൾപോലും ഇല്ലാതെയാക്കണം.
അദ്ധ്വാനിക്കുന്ന ജനങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ നടപടികളുടെ പ്രത്യാഘാതം വളരെ രൂക്ഷമായിരിക്കും. ക്രമസമാധാനം സംരക്ഷിക്കാനെന്ന പേരിൽ തൊഴിലവകാശങ്ങളും പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണനയങ്ങളും സാമൂഹ്യസുരക്ഷാ സംവിധാനങ്ങളും എടുത്തുകളയുകയാണ് ട്രംപിന്റെ ലക്ഷ്യം. അതേസമയം കോർപ്പറേറ്റ് താൽപര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ ഒരു വിട്ടുവീഴ്ചയും ഉണ്ടാവില്ല. അമേരിക്കയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന സാമ്പത്തിക അസമത്വം രൂക്ഷമാക്കുക എന്നതാകും ഇതിന്റെയെല്ലാം ഫലം. ഇങ്ങനെ ഉരുക്കുമുഷ്ടി ഉപയോഗിച്ചുള്ള ഭരണവും മുതലാളിത്ത ചൂഷണവും ഒന്നിച്ചുചേരുന്നതാണ് അമേരിക്കൻ സാഹചര്യത്തിൽ ഫാസിസം.
ട്രംപിന്റെ വംശീയവെറി നിറഞ്ഞ പ്രചാരണത്തിന്റെ തിക്തഫലങ്ങൾ ജനങ്ങൾ അനുഭവിച്ചുതുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അമേരിക്കയിലെ കറുത്ത വർഗ്ഗക്കാർക്കുമേൽ വെള്ളക്കാർ നടത്തുന്ന ആക്രമണങ്ങൾ ഒരു തുടർക്കഥയാണ്. യുഎസിൽ വംശീയ ഭ്രാന്തിന് ദീർഘമായ ഒരു ചരിത്രമുണ്ട്. അടിമസമ്പ്രദായവും വ്യവസ്ഥാപിതമായ വംശീയ നിയമങ്ങളും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിന്റെ കയ്പേറിയ ഓർമ്മകൾ പേറുന്ന സമൂഹമാണത്. ട്രംപിന്റെ പ്രചാരണം ഈ മുറിവിൽ മുളകുതേക്കുന്നതിന് സമാനമാണ്. ക്രമസമാധാനം പുന:സ്ഥാപിക്കും എന്ന നാട്യത്തിൽ അയാൾ എല്ലാ പിന്തിരിപ്പൻ ശക്തികളെയും തന്റെ പിന്നിൽ അണിനിരത്താൻ ഇത്തരം പ്രചാരണങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. അതേസമയം തൊഴിലാളി ചൂഷണം യാതൊരു ദാക്ഷിണ്യവുമില്ലാതെ തുടരുകയും ചെയ്യുന്നു. ജോർജ്ജ് ഫ്ലോയിഡ് എന്ന കറുത്തവർഗ്ഗക്കാരനെ ഡെറിക് ഷാവിൻ എന്ന വെള്ളക്കാരൻ പോലീസ് ഓഫീസർ മിനിയപോളീസിലെ പൊതുനിരത്തിൽ കഴുത്തുഞെരിച്ച് കൊന്നതിനെത്തുടർന്നാണ് കറുത്തവന്റെ ജീവനും വിലയുണ്ട്, ബ്ലാക് ലിവ്സ് മാറ്റർ പ്രക്ഷോഭം ആരംഭിക്കുന്നത്. ഇന്നിപ്പോൾ ട്രംപിന്റെ വാക്കുകളാൽ പ്രചോദിതരായി കുപ്രസിദ്ധമായ ക്ലൂ ക്ലസ് ക്ലാനിന്റെ മാതൃകയിൽ വംശവെറി പൂണ്ട വെള്ളക്കാരുടെ സായുധ സംഘങ്ങൾ തലപൊക്കിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇടതുപ്രസ്ഥാനങ്ങൾ അടിച്ചമർത്തലിനിരയാകുന്നു. നഗരങ്ങളും ഗ്രാമങ്ങളും തമ്മിൽ, ബഹുസ്വരതയും വെള്ളക്കാരന്റെ അധീശത്വവും തമ്മിൽ, തൊഴിലാളി ഐക്യവും മുതലാളിത്തത്തിന്റെ വിഭജിച്ച് ഭരിക്കൽ തന്ത്രവും തമ്മിൽ പലവിധ പോർമുഖങ്ങൾ തുറന്നിരിക്കുകയാണ്. ഒരു ആഭ്യന്തരകലഹത്തിനുള്ള സാധ്യത വിദൂരമല്ല. ജീർണിച്ച് മൃതപ്രായമായ മുതലാളിത്തത്തിന്റെ, ജനങ്ങളെ ഭിന്നിപ്പിക്കുന്ന നയങ്ങളുടെ യുക്തിപരമായ പരിസമാപ്തി ഇത്തരം ആഭ്യന്തരകലഹങ്ങളും യുദ്ധങ്ങളുമാണ്.
എന്നാൽ ഭരണവർഗ്ഗമെന്നത് എല്ലായ്പ്പോഴും ഒറ്റക്കെട്ടല്ല. മുതലാളി വർഗ്ഗത്തിലെ ഒരു വിഭാഗത്തിന് ട്രംപിസത്തോട് വിയോജിപ്പ് കാണും. അത്തരം വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ നിലനിൽക്കെത്തന്നെ ഇവരെല്ലാം ഒറ്റക്കെട്ടായിരിക്കുകയും ചെയ്യും. തൊഴിലാളിവർഗ്ഗം ഇത്തരം തന്ത്രങ്ങൾക്കെതിരെ ജാഗരൂകരാകേണ്ടതുണ്ട്. ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ ഭിന്നിപ്പുണ്ടാകുന്നത് തൊഴിലാളികളുടെ താൽപര്യത്തിന് നല്ലതല്ല. വംശത്തിനും ദേശീയതയ്ക്കും തൊലിനിറത്തിനുമെല്ലാം അതീതമായി മുതലാളിത്ത വ്യവസ്ഥയ്ക്കെതിരെ തൊഴിലാളികളെ ഒന്നിപ്പിക്കുക എന്നതാണ് ചെയ്യാനുള്ളത്.
ട്രംപിന്റെ അമേരിക്ക ഫസ്റ്റ് എന്ന അജണ്ട രാജ്യത്തിനകത്തെ അടിച്ചമർത്തല്‍ മാത്രമല്ല, അമേരിക്കൻ മേധാവിത്വം ഉറപ്പിച്ചെടുക്കാനുള്ള ആക്രമണോത്സുകമായ വിദേശനയവും ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്. യുഎസ് മുതലാളിത്തത്തിന്റെ സാമ്രാജ്യത്വ മോഹങ്ങൾക്കനുസൃതമായി അത് ചൈനയുമായി വഴക്കിന് ചെല്ലുന്നു. യുക്രൈനുമായുള്ള ശീതയുദ്ധം രൂക്ഷമാക്കുന്നു, മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിലെ അധിനിവേശവും പിടിച്ചെടുക്കലും തുടരുന്നു. പലസ്തീൻ മുതൽ വെനിസ്വേലവരെ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള മർദ്ദിത ജനങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ യുഎസിനെ ഒരു ദുഷ്ടരാജ്യമാക്കി മാറ്റിയ അമേരിക്കൻ നയങ്ങൾ കൂടുതൽ വർദ്ധിത വീര്യത്തോടെ ട്രംപ് തുടരും. ഈ സാമ്രാജ്യത്വ ആക്രണസ്വഭാവം അതിന്റെ കരുത്തിനെയല്ല, മറിച്ച് ദൗര്‍ബല്യത്തെയാണ് കാണിക്കുന്നത്. ട്രംപിന്റെ ആക്രോശങ്ങൾ അമേരിക്കൻ സാമ്രാജ്യത്വത്തെ രക്ഷിക്കാൻ പോകുന്നില്ല, മറിച്ച് അതിനുള്ളിലെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ കൂടുതൽ ആഴമുള്ളതാക്കാനും അതുവഴി ആത്യന്തികമായി സാമ്രാജ്യത്വത്തിന്റെതന്നെ അടിത്തറയിളക്കാനും മാത്രമാണ് വഴിവയ്ക്കുക.

ട്രംപിനെ എങ്ങനെയെങ്കിലും ചെറുക്കുകയെന്നതിലുപരി, ട്രംപുമാർക്ക് ജന്മം നൽകുന്ന മുതലാളിത്ത വ്യവസ്ഥിതിക്ക് പകരമായി ഒരു വിപ്ലവ ബദൽ കെട്ടിപ്പടുക്കുകയെന്നതാണ് ഇന്ന് ജനങ്ങളുടെ കടമ. തിരഞ്ഞെടുപ്പിലൂടെ മാത്രം ഫാസിസത്തെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ സാധിക്കില്ല. ഉയർന്ന സാംസ്കാരിക നൈതിക നിലവാരം പുലർത്തുന്ന, ഉയർന്ന രാഷ്ട്രീയബോധം പുലർത്തുന്ന തൊഴിലാളിവർഗ്ഗ സംഘടന കെട്ടിപ്പടുത്തുകൊണ്ടേ അത് സാധിക്കുകയുള്ളൂ. ജനങ്ങളുടെ മുമ്പിലുള്ള പാത വളരെ ദുഷ്ക്കരമാണ്. എന്നാൽ ഇത്തരം പ്രതിസന്ധിഘട്ട ങ്ങളിൽനിന്നാണ്, ആത്മനിഷ്ഠവും വസ്തുനിഷ്ഠവുമായ സാഹചര്യങ്ങൾ ഒത്തുവരുമ്പോൾ സമൂഹത്തിൽ വിപ്ലവകരമായ മാറ്റങ്ങൾ സാധ്യമാവുക എന്ന് മാർക്സിസ്റ്റുകൾക്കറിയാം. സമത്വത്തിലും സാഹോദര്യത്തിലും സാമൂഹികതയിലും അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഒരു പുതുസമൂഹം കെട്ടിപ്പടുക്കണമെങ്കിൽ, ചൂഷണത്തിനും അടിച്ചമർത്തലിനും വംശീയകലാപങ്ങൾക്കും പിന്നിലുള്ള സാമ്രാജ്യത്വ തന്ത്രങ്ങളെ പരാജയപ്പെടുത്തിയേ മതിയാകൂ.